kuvmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kuvmak
kovmak, kovalamak, peşinden gitmek, sürmek, uzaklaştırmak, atmak. Üyden ~: evden kovmak, koşdan ~: çiftlikten kovmak, ızından ~: peşinden kovalamak, akırtın aşa, ızıñdan kuvğanmı bardı: yavaş ye, peşinden kovalayan mı var, kuvup cetmek: kovalayıp yetişmek, kuvup kıstamak: kovup göndermek, mal ~: hayvan sürmek, kuvup ketmek: sürüp gitmek, kuvup cibermek: sürüp göndermek, ızıñdan kim kuvadı: peşinden kim kovalıyor, işden kuvmak: işten atmak, mektapdan ~: okuldan uzaklaştırmak. Kuvup cetmez, cetse cibermez: kovalayıp yetişemez, yetişse de bırakmaz (bilmece: kapan), boynundan buvma, ızından kuvma: boynundan boğma, peşinden koğma (d).