küyünüv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

küyünüv

acı çekme, göyünme, yanıp tutuşma.

Son arananlar:

• selden,
• özelenibermek,
• imha,
• nemerse,
• orkestra,
• üyüdülmək,
• agzaw,
• dağkeçisi,
• elbukja,
• Düven,
• tarz,
• ehsan,
• İltimos,
• deal,
• suğarılmak,
• ayırılmak,
• Fişek,
• ıraakat,
• murad,
• yaşatmaq,
• giderek,
• küyünüv