Agyn

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

agyn

[ağyn], syp. 1. Tüýs, edil, hut, agynjak. Tüweleme, ogly hem agyn özi ýaly. 2. Bütinleý, durşuna, tükel. Men elinje bişen palaw diýýän, özem agyn käşir bolsun ýatsyn-la (“Edebiýat we sungat”).

Son arananlar:

• bürküləşmək,
• udumak,
• küzge,
• inme,
• yıdlamak,
• etir,
• Kırtasiye,
• ceneme,
• apogee,
• possible,
• gale,
• kumayık,
• ağaz,
• tikreşmek,
• kavramak,
• benlikçi,
• akırtın,
• Zebra,
• zirconium,
• jerime,
• GÖÇ,
• Agyn