küygen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

küygen

yanık, yanmış, yanan. ~ gırcın: yanık ekmek, ~ iyis: yanık kokusu, ~ kırpıç: yanmış tuğla, ~ cürek: yanan kalb, tutşan kalb, cürekni ~i: yüreğin yanması.

Son arananlar:

• election,
• found,
• yayıkmak,
• ching,
• yolug,
• çegedek,
• tufan,
• tamşanmak,
• kelep,
• müsəhhih,
• yog',
• vapor,
• coklamak,
• vagabond,
• müxənnəs,
• müstəsna,
• belligerency,
• sirkul,
• hidden,
• taralğı,
• entangle,
• küygen