kobu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kobu

oyuk, yiv, çentik, geçme oyuğu. Kanñanı ~su: tahtanın geçme oyuğu, tişni ~su: dişin çentiği, ~ salıv: çentik açma, oyuk açma.

Son arananlar:

• bıçqı,
• Sıska,
• sezgi,
• gəzmək,
• ötkek,
• Oğlak,
• yoğrulmaq,
• capır,
• roustabout,
• Has,
• corruption,
• nüvəcik,
• remnant,
• əhsən,
• quruvchi,
• işbil,
• dumps,
• qıqqıldamaq,
• imkaniyet,
• almaştır,
• igelenmek,
• kobu