külü

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

külü

sif.
1. k.t. Bozumtul-ağ. Külü torpaq.
2. Kül rəngində olan, kül rənginə çalan; boz, külrəngi. Külü parça. Külü corab.

Son arananlar:

• boshunush,
• Oxir,
• Endişe,
• eşiklemek,
• kemege,
• sınai,
• tanınma,
• sharf,
• kasalamak,
• sa'adet,
• üzr,
• decree,
• tay,
• cürm,
• giyim,
• Damğa,
• subutlilik,
• gyz,
• coşkunca,
• alasıkarası,
• éqrar,
• külü