betlevçü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

betlevçü

ferdi, kişisel, şahsi. ~ koşakla: şahıs ekleri, ~ almaşla: şahıs zamirleri.

Son arananlar:

• çöldöt,
• butlu,
• virus,
• tehirli,
• ülgülüü,
• denge,
• peçeneg,
• varaq,
• icabet,
• judgment,
• cumquat,
• Epey,
• kokain,
• tawka,
• məşq,
• əqli,
• Lütfen,
• impunity,
• Cariye,
• alsında,
• displace,
• betlevçü