könke
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
könke
bk. kenke.
Son arananlar:
- xizr,
- gezit,
- sıylı,
- gezemek,
- kötertküzmek,
- fermium,
- azav,
- rezillik,
- ağcasız,
- təsərrüfat,
- bolmagu,
- Çapkı,
- örük,
- məsumluq,
- millenarian,
- hujjat,
- cagday,
- süflə,
- paliz,
- Aha,
- Karış,
- könke