könke

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

könke

bk. kenke.

Son arananlar:

• kılıç,
• delactation,
• müteşekkir,
• snag,
• özel,
• catapult,
• quqqu,
• pazartesi,
• kılcal,
• xop,
• uyutmak,
• täsin,
• məxluqat,
• gubar,
• belgilimek,
• barlı,
• alayı,
• qəziyyə,
• gelişigüzel,
• veterinar,
• şömine,
• könke