kölekke

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kölekke

gölge. Terek ~de olturadıla: ağaç gölgesinde oturuyorlar, kesi ~sinden ürkgen: kendi gölgesinden ürken, çekingen, birevnü ~sinde caşağan: başkasının gölgesinde yaşayan, başkasının himayesinde yaşayan, üynü ~ canı: evin gölge tarafı.

Son arananlar:

• qarışdırıcı,
• BASİR,
• qısılmış,
• səcdə,
• farq,
• gapboz,
• tanrı,
• kıhın,
• çatdırılma,
• Məharət,
• gelişigüzel,
• KAÇ,
• Yoğun,
• kader,
• oyunçuk,
• elastiki,
• əhdpeyman,
• intendant,
• takrir,
• karmaak,
• yakurmak,
• kölekke