kölekke

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kölekke

gölge. Terek ~de olturadıla: ağaç gölgesinde oturuyorlar, kesi ~sinden ürkgen: kendi gölgesinden ürken, çekingen, birevnü ~sinde caşağan: başkasının gölgesinde yaşayan, başkasının himayesinde yaşayan, üynü ~ canı: evin gölge tarafı.

Son arananlar:

• arrangement,
• tagt,
• Öpke,
• Qohum,
• garay,
• küçüü,
• chuvash,
• Ud,
• ökçe,
• howandarlyk,
• dingə,
• whatsoever,
• İlle,
• durk,
• tirkimek,
• sayapker,
• elkin,
• qayroq,
• añılatıb,
• dapkırt,
• taqdim,
• kölekke