durk

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

durk

[duruk], at. 1. Görnüş, şekil. Köçeleriň durky täzelenýär. 2. Boýdan-başa tutuş göwre, jan-ten. Üstünliklere durkuň bilen begenmek. 3. Jorabyň gonjundan aşaky bölegi. Joraby durkundan örüp başlamaly. 4. Bir zadyň durumy, berkligi, pugtalygy, ömri. Bu atlazyň durky ýok ekeni.

Son arananlar:

• cızbız,
• Kreslo,
• némis,
• hulgu,
• sputnik,
• baftalı,
• VENÜS,
• daragt,
• substitution,
• titquzmaq,
• balaman,
• edeplik,
• dəfələrlə,
• presumably,
• trample,
• çur,
• séstira,
• forge,
• bevosh,
• G&,
• Bakire,
• durk