kökəlmək
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
kökəlmək
f. Yaxşı yemək, bəslənmək, qulluq edilmək nəticəsində kök hala gəlmək, ətə-cana gəlmək. Uşaq kökəlib. Bu qoyunlar yaxşı kökəldi. – [İzzət Məmmədhəsən əmiyə:] Bəs ha vaxt [eşşək] evdə qalıb kökələcək ki, sən onu minəsən, ziyarətə gedəsən? C.Məmmədquluzadə. [Kəblə Haşım:] Mən hər il orucluqda azından on girvənkə kökəlirəm. S.Hüseyn. • Kefi kökəlmək – bax. kef.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
kökəlmək
şişmanlamak