kökeliş

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kökeliş

[kökölüş], iş ady. Kökelmek ýagdaýy.

Son arananlar:

• peccable,
• düşleýiş,
• TOİFA,
• diabolo,
• qor-qut,
• balijan,
• Erzak,
• yashnamoq,
• MEME,
• kuzin,
• mulohaza,
• Kamu,
• krahmal,
• medel,
• kağızlı,
• ÇIĞ,
• rashkli,
• likopcha,
• aşağılamak,
• Catma,
• bağdaşmak,
• kökeliş