köje

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

köje

[kö:jö], at. Et, sogan goşulyp, jöwenden bişirilýän, taýynlanýan nahar. Ýetim aşy ýarma köje, ol hem bişer ýary gije (Nakyl). Parh bilmeze ýarma- da bir, köje-de (Nakyl).

Son arananlar:

• fikren,
• köpüşmek,
• oyli,
• türleme,
• barok,
• samian,
• sipariş,
• şaňlama,
• Metan,
• lead,
• çeçüü,
• pompalamak,
• castor,
• arğaz,
• pazı,
• ty,
• admire,
• başcısız,
• yıkanmak,
• mınafık,
• tammak,
• köje