tammak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
tammak
damlamak. Cañur tamıp başladı: yağmur damlamaya başladı, közünden cılamukları tamadı: gözünden yaş geliyor, avzundan bal tamadı (d): ağzından bal damlıyor, tama tama köl bolur, kona kona el bolur (as.): damlaya damlaya göl olur, kona kona el olur, tamğan tamçı taş teşer (as.): damlayan damla taşı deler, tamğan teñizge tamar (d): damla da denize damlar, para parayı çeker.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
tammak
damlamak· I, 60, 376; II, 26. 87; III, 123, 360