owmak

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

owmak

[owmok], işl. 1. Gurdy owkalap ezmek, ýumşadyp ýazmak. – Hawa, tagsyr, sen gurduňy owup ýetişdirseň, men köjäni döwüp ýetişerin – diýýär (Kemine). 2. gepl.d. Mazaly urmak, ýençmek, endam-janyny kül etmek. 3. Keçe bişirilen mahalynda ony ezip, aýak bilen iki ýana itelemek, düýrleşdirip basmak.

Son arananlar:

• roguery,
• qənir,
• əfi,
• yularlanmak,
• ihtimam,
• arthı,
• başaklamak,
• koz,
• kuçuv,
• col,
• adeta,
• syzdyrmak,
• Heý,
• cloak,
• aýlanyş,
• howala,
• zorakı,
• KÜR,
• katılamak,
• assosiasiýa,
• köməkçi,
• owmak