kuşmuşçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kuşmuşçu

dedikoducu, fısldaşıcı.

Son arananlar:

• İkiqat,
• yiş,
• ruhlandyrmak,
• yoke,
• sarlanmak,
• alçaq,
• libas,
• istisqo,
• neoantrop,
• teñiz,
• sınıqçılıq,
• öyjay,
• sekiz,
• fearless,
• sırp,
• aphid,
• baştöben,
• ildırım,
• perşembe,
• prolonged,
• reasonable,
• kuşmuşçu