baştöben

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

baştöben

yerebakan, kafasını eğen. Ol ~ni biridi: o yerebakanın biridir. ~den kork: yerebakandan kork (d).

Son arananlar:

• tartışıv,
• övmek,,
• uşgun,
• qusur,
• argentiferous,
• keçelemek,
• ırcıñda,
• çañırt,
• söllenmek,
• ewmek,
• polymer,
• kalıtmak,
• Röportaj,
• girih,
• sarınmak,
• totuýa,
• Ekip,
• sonsuz,
• trespass,
• hamakat,
• sürekçi,
• baştöben