baştöben

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

baştöben

yerebakan, kafasını eğen. Ol ~ni biridi: o yerebakanın biridir. ~den kork: yerebakandan kork (d).

Son arananlar:

• baghir,
• mesele,
• tezmek,
• bıçıkay,
• momay,
• albastı,
• dala,
• seg,
• eňk,
• kalp,
• istehsalat,
• tangmuma,
• delgi,
• Felaket,
• reify,
• Qalb,
• kibik,
• bardar,
• çowluk,
• baca,
• ýönekeý,
• baştöben