kuuçu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kuuçu

1. kovalayıcı; 2. es. gûya loğusadan şerir ruhları koğmak istidadına malik olan sahte tabip.

Son arananlar:

• celep,
• köpüröö,
• erkalanmoq,
• çuldu,
• ýassanmak,
• love,
• tebretiv,
• mötidil,
• ötdürmek,
• sözletmek,
• fray,
• saldar,
• Tayak,
• aqtomur,
• gyrgy,
• alaa,
• avval,
• Tandir,
• Yitük,
• saliva,
• kemşiy,
• kuuçu