kuuçu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kuuçu

1. kovalayıcı; 2. es. gûya loğusadan şerir ruhları koğmak istidadına malik olan sahte tabip.

Son arananlar:

• çemberlemek,
• nakışçı,
• yavaş,
• işıqlandırılmaq,
• Inzibati,
• Yamaç,
• matros,
• rope,
• təsriflənmə,
• utanmaq,
• baraka,
• doctrine,
• pd,
• çapıq,
• öýken,
• qorumaq,
• ilulus,
• üşimek,
• guldon,
• stemek,
• koşaltı,
• kuuçu