kurma

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

kurma

1. Ayar (araç, gereç, alet)

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kurma

f. hurma.

Son arananlar:

• qoz,
• darz,
• yangın,
• infer,
• kaçamak,
• qorilik,
• israf,
• Kolbaşçı,
• maýyrmak,
• əylənc,
• opkagina,
• chink,
• Ayaş,
• Gödeksi,
• gürleşmek,
• zehir,
• üskük,
• kuç,
• G'ash,
• pafta,
• formalaşma,
• kurma