kurma

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

kurma

1. Ayar (araç, gereç, alet)

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kurma

f. hurma.

Son arananlar:

• örpək,
• Yastık,
• ürküt,
• qılan,
• Ortacha,
• saciçi,
• birmənalı,
• sarınlamak,
• qaltis,
• akraba,
• karmamak,
• muğalim,
• poliklinika,
• etük,
• məramlı,
• kubala,
• brainchild,
• sallı,
• göçmen,
• İmtihan,
• tavallud,
• kurma