kuranmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kuranmak

bk. Kuralmak (az kullanılır).

Son arananlar:

• dismantlement,
• Marselyeza,
• gaýdylmak,
• kontur,
• philistine,
• qargış,
• cəhdlə,
• benzer,
• ormancılık,
• çubalçı,
• buşukma,
• Sarsmak,
• cərəyan,
• Argamak,
• Peçat,
• kösnü,
• çıda,
• bitarap,
• ANLAŞMAK,
• takılmak,
• ýeligiş,
• kuranmak