kuranmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kuranmak

bk. Kuralmak (az kullanılır).

Son arananlar:

• Göç,
• köçüm,
• gorsalmak,
• ýapma,
• çırım,
• beaten,
• buşukmak,
• Şıkırt,
• süwmen,
• yşyklanmak,
• Beygir,
• tercümeihal,
• GULBARG,
• kıçırğan,
• german,
• kanagatlanmaklyk,
• batılı,
• kulak,
• yatquzmaq,
• kuyundan,
• balıqbeli,
• kuranmak