kuranmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kuranmak

bk. Kuralmak (az kullanılır).

Son arananlar:

• aldatmak,
• gulbadan,
• predikativ,
• yekparə,
• gurmak,
• Bağış,
• munqariz,
• abımak,
• vaşak,
• vəhalonki,
• dilmaçlyk,
• yalatdırma,
• sexual,
• kömək,
• ısırmak,
• gömi,
• decor,
• tiyir,
• məziyyət,
• teyle,
• Duman,
• kuranmak