balıqbeli

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

balıqbeli

sif. məh. Ortası balıq beli kimi dik (ev üstü, yonulmuş ağac və s.). Alaqapıdan girdikdə, ortadan balıqbeli, geniş bir yol salınmışdır. S.Rəhman.

Son arananlar:

• şeyxəna,
• Ogay,
• ələk,
• meqa,
• Kaşık,
• emek,
• kögön,
• Şor,
• irmik,
• rahatsyz,
• təkbaşına,
• kamallı,
• bocalamak,
• tərsa,
• döp,
• harç,
• lalmikor,
• Sinirlenmek,
• Fıstık,
• waterfall,
• kötürgen,
• balıqbeli