koşun

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

koşun

= koşuun.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

koşun

testi, küp, kiremit, pişmiş toprak eşyalara verilen genel isim. ~ña suv toltururğa unutma: testiye su doldurmaya unutma, ~baş üy: kiremitli ev, ot ~: çömlek, ot ~ça oltur da tur (d): çömlek gibi otur da dur.

Son arananlar:

• əyləşmə,
• sinlim,
• Torsuk,
• zoraki,
• nostalgic,
• tikü,
• jab,
• önümçilik,
• laaskay,
• milk,
• Yoldaş,
• dümük,
• biçare,
• biparh,
• sağlam,
• gənə,
• Yavuz,
• hanjar,
• şindi,
• qalamaq,
• chodir,
• koşun