kırtış
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kırtış
satıh, yüzey, üst tabaka, zemin; cerdin kırtışı: derinin yağı şeffaf olan üst tabakası, beşere, epiderme; menin kırtışım süygön cok: hoşuma gitmedi, sevmedim; men barsam anın kırtışı süygön cok: ben gittim, ancak o, beni soğuk kabul etti.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kırtış
yüz rengi; yüz·I, 460 § yer kırtışı; yeryüzü. 1. 461