koşaksız

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

koşaksız

sade, gösterişsiz; saf, eksiz, ilavesiz.

Son arananlar:

• Boto,
• bearing,
• Bey,
• parang,
• Çile,
• Uzel,
• Tutun,
• ütimek,
• founder,
• Esnemek,
• tesisat,
• zorduktoo,
• finance,
• Üf,
• yonqa,
• Sarishta,
• muruldamak,
• ilhamçı,
• Boş,
• işemek,
• ygtyýarly,
• koşaksız