Üf

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

üf

! (buradaki f yalnız iki dudağın iştirakiyle çıkan bir sestir) 1. of! (sıkıntı veya kederle bir iççekme nidası); 2. dervişlerin âyin sırasında soyledikleri bir sözdür; kurulğan kündö alkañız, tañ atkança <<üf!>> degen folk.: sizde zikir merasimi her gün tertip ediliyordu ve sabaha kadar <> çekiliyordu.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

üf

bir nida, üf, of!

Son arananlar:

• soyma,
• sowga,
• poppy,
• rabat,
• delusion,
• obaly,
• apply,
• katalizör,
• layəmut,
• tegenek,
• ağılamak,
• alıg,
• sini,
• bombaçı,
• Estetik,
• Cheap,
• incident,
• xushtam,
• nasist,
• alkymlak,
• kofein,
• Üf