muruldamak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

muruldamak

mırıldamak, burnundan konuşmak. Kesi kesine muruldaydı: kendi kendine mırıldıyor.

Son arananlar:

• abarot,
• yavaşcadan,
• mütevelli,
• soğurmak,
• kysym,
• katolikos,
• ort,
• bakat,
• birqancha,
• ny,
• tonoo,
• üfüqi,
• dustaq,
• bügü,
• təminat,
• gerçek,
• zerdap,
• Çaňlamak,
• SÜREKLİ,
• sofra,
• sooda,
• muruldamak