koyulmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

koyulmak

bırakılmak, terkedilmek, boşanılmak, boşanmak. Koyulğan katın: boşanılmış kadın, terkedilmiş kadın, kocasından ayrılmış kadın, iş koyulğanña uşaydı: iş bırakılmışa benziyor, ol koyulluk tişirıv tül edi: o boşanılacak kadın değildi.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

koyulmak

akar (nesne) koyulmak· III, 190

Son arananlar:

• yaraqlı,
• ulagich,
• Martençi,
• Tövbe,
• kyblanama,
• Mimar,
• nashriyot,
• qurumlu,
• könek,
• bumptious,
• nahs,,
• skandal,
• qaşdaş,
• salmoqi,
• alym,
• kədərsizlik,
• xi,
• Ağı,
• put,
• ıyıklık,
• hast,
• koyulmak