koyulmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
koyulmak
bırakılmak, terkedilmek, boşanılmak, boşanmak. Koyulğan katın: boşanılmış kadın, terkedilmiş kadın, kocasından ayrılmış kadın, iş koyulğanña uşaydı: iş bırakılmışa benziyor, ol koyulluk tişirıv tül edi: o boşanılacak kadın değildi.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
koyulmak
akar (nesne) koyulmak· III, 190