konyuktiv

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

konyuktiv

I. [lat.] qram. Felin şərt forması.

II. [lat. conjunctivus – birləşdirici-dən] anat. Gözün, göz qapağının içəridən üstünü və göz almacığının qabaq hissəsini örtən selikli qişası.

Son arananlar:

• saniye,
• tıldag,
• CANAN,
• boğanaq,
• tuwaq,
• Mənsur,
• isimek,
• danaça,
• adna,
• dardsinmoq,
• deliver,
• rag,
• jülge,
• ishkom,
• kemit,
• izzat,
• principally,
• külchek,
• albalı,
• töñek,
• tıpa,
• konyuktiv