kirşen

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kirşen

at. 1. Torç edilen ýoldaky toprakdan ýa-da gumdan emele gelýän örän maýda tozan, çaň, toz. 2. göç.m. Tozan, bulut, tot-tozan. Käýerde gezmeläp ýören topbajyk bulutlar diýäýmeseň, asmanda kirşen ýokdy (T. Gurbanow).

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kirşen

üstübeç; yüze sürülen düzgün. I, 437; II, 353

Son arananlar:

• benillemek,
• glamour,
• dissent,
• bükü,
• kayran,
• kopmak,
• fish,
• dynman,
• Bılkı,
• tempting,
• gerçekleyicilik,
• applaud,
• radiator,
• jede,
• obtainable,
• patrol,
• bilakis,
• həll,
• Mevla,
• essential,
• Girizmek,
• kirşen