kirşen

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kirşen

at. 1. Torç edilen ýoldaky toprakdan ýa-da gumdan emele gelýän örän maýda tozan, çaň, toz. 2. göç.m. Tozan, bulut, tot-tozan. Käýerde gezmeläp ýören topbajyk bulutlar diýäýmeseň, asmanda kirşen ýokdy (T. Gurbanow).

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kirşen

üstübeç; yüze sürülen düzgün. I, 437; II, 353

Son arananlar:

• stolüstü,
• eritme,
• kölche,
• creative,
• unfashionable,
• Aparmaq,
• fusion,
• kart,
• dahanak,
• cumuşçu,
• chandimoq,
• reclusion,
• gysy,
• son,
• bagana,
• noş,
• qavat,
• tamah,
• badrajan,
• sövme,
• tabii,
• kirşen