kirmek
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
kirmek
Girmek. Ichkiri kiring – İçeri girin. Kirip almaq – Girmek. Xizmetke kirmek – İşe girmek. Egher méning gépimge kirgen bolsang – Eğer benim sözümü dinleseydim. U on yashqa kirdi – O on yaşa girdi. Ununggha jan kirdi – Ona can girdi. Béshigha aq kirgen – Saçı ağarmış; saçma ak düşmüş. Qerizge kirdim – Borca girdim. Kech kirdi – Akşam oldu.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kirmek
1. Girmek. İçine ~: içine girmek, içkeri ~: içeri girmek, suvğa ~: suya girmek, orunña ~: yatağa girmek, zor bıla ~: zorla girmek, erkinlik alıp ~: izin alıp girmek, kirip çıkmak: girip çıkmak, kirip barmak: girip gitmek, cuk sormay kirip bardı: bir şey sormadan girip gitti, sağışha ~: düşünceye dalmak, uruşha ~: savaşa girmek, carlını kirir ceri cokdu: garibin girecek yeri yok, kire tost çığa tuşman (d): girerken dost çıkarken düşman, kirme koy: girmeye bırak, içkeri kirip aylanma: içeri girip uğraşma; 2. Bir işin acele yapılmasını ifade için yardımcı fiil olarak kullanılır, çekimi çok sınırlıdır. Kele kir: çabuk gel, bir an önce gel, bara kireyik: bir an önce varalım, ayta kirigiz: cabuk söyleyiniz, işini boşay kirsinle: işi bir an önce bitirsinler.