keñri

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

keñri

= = keñiri.

Son arananlar:

• bemaza,
• Egri,
• Fırça,
• sırt,
• armon,
• ketes,
• Kelam,
• çimen,
• göçürme,
• egat,
• aşikâr,
• çulkuy,
• tıdmak,
• havlama,
• oçurat,
• muhayyo,
• rahle,
• yopirim,
• berber,
• aralashibquralashib,
• kirəmitbişirən,
• keñri