Kelam

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kelam

[kela:m], at, k.d. 1. Söz, gürrüň, söhbet. Güneşli ülkämden salamly geldim, Kalbym doly alkyş, kelamly geldim (K. Gurbannepesow). 2. ser. Kelamylla. Hojam aga, siz taňrynyň kelamyny köp okaýan adamsyňyz (B. Kerbabaýew).
 ‣ Kelam agyzsöz bir-iki agyz söz. Ol kelam agyz söz aýtmady.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kelam

laf, kelam, söz.

söz, lâf. Salam ~: selam kelam

Son arananlar:

• uxlash,
• xumlab,
• köbürgön,
• muun,
• gorkmak,
• cırtmak,
• dun,
• aldıra,
• qonaqcıl,
• büyma,
• koyar,
• cırtlak,
• düzülmek,
• Kamaşmak,
• haraç,
• səthilik,
• koguş,
• cəzb,
• yemek,
• olmon,
• köklük,
• Kelam