keçəl
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
keçəl
sif.
1. Baş dərisinin xəstəliyi nəticəsində başının tükü tökülmüş. Keçəl adam. Keçəl uşaq. // İs. mənasında. Başı keçəl olan adam. Keçəl suya gedən deyil. (Məsəl).
2. is. Tüksüz başın vəziyyəti, görünüşü. Uzunsov başının yan tərəfi parıldayan tələbə də utanıb susdu, keçəlinə gülürdülər. M.Hüseyn. • Keçəl olmaq – bax. keçəlləşmək.
3. məc. Ot bitməyən, çılpaq, daz. Dibində su tapdım – şərbətə bənzər; Keçəl yoxuşların, qozbel diklərin. M.Araz.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
keçəl
kel