kezlik

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

kezlik

1. Çağdaş ( zamana uyan), Modern

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kezlik

kertik açmaya yarayan, oymaya yarayan. ~ bıçak: çakı pıçağı, çakı.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kezlik

küçük kadın bıçağı, kadınlar üst elbiselerine takarlar· I, 478

Son arananlar:

• çapturmak,
• meniscus,
• Entek,
• ovdan,
• Fırtına,
• paris,
• kañıltır,
• kırt,
• uçut,
• kış,
• vaşaq,
• çabış,
• kırla,
• yarutgan,
• çıldaq,
• kär,
• Haci,
• duraksamak,
• Kəşf,
• öýleniş,
• Table,
• kezlik