Haci

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

haci

hacı, hacc görevini ifa eden kimse. ~ge barıv: hacca gitme, oy sen ~ bolğun: ey sen hacı olasın (iyi temenni), ~-hoca: hacı-hoca, ~kap: balkabağı.

Son arananlar:

• tilburğuç,
• kanav,
• qəmərsurət,
• anet,
• terakki,
• proleter,
• hovoncha,
• olloh,
• anbaan,
• merjen,
• Kaymak,
• Köm,
• dig,
• gögel,
• süpet,
• teknik,
• qarış,
• ovsin,
• takızük,
• ilel,
• qazmaq,
• Haci