çabış

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

çabış

I, işs. çap - IV ten; at çabış • at yarışı, koşu; at meydanı; çılañaç çabış es. : bellerine kadar çıplak olan iki atlının yansıdır ki bunlar birbirinin çıplak tenlerine kamçı ile vurmaya çalışırlar; çoñ çabış es. : yoğaşı verilirken yapı- lan at yanşları; kol çabiş : l) el çarpma suretiyle alkışlama; 2) bir oyunu veya şarkıyı nağmelere veya hareketlere uydurarak iki avucu birbirine vurmak suretiyle takibetme; çöp çabış= çabındı.

Son arananlar:

• küsey,
• kıdışmak,
• Nisan,
• sərələnmək,
• genetics,
• kamğak,
• mensimamoq,
• Nem,
• garchcha,
• keganak,
• çapturmak,
• meniscus,
• Entek,
• ovdan,
• Fırtına,
• paris,
• kañıltır,
• kırt,
• uçut,
• kış,
• vaşaq,
• çabış