keziv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

keziv

(malk.) bk. közüv.

bk. közüv.

Son arananlar:

• balııta,
• iyislenmek,
• Taahhüt,
• araçäk,
• betcan,
• yakımlılık,
• ebgar,
• koyuluk,
• muñda,
• Muharebe,
• cügen,
• apakay,
• bişirgeç,
• çıy,
• diqqatchilik,
• tishqoli,
• epidemic,
• oshqozon,
• kəflənmə,
• küyünde,
• meynet,
• keziv