cügen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cügen

dizgin, gem (at için). Arba ~: araba dizgini, koşum dizgini, ~ salmak: gem kurmak, atnı ~in tart: atın dizginini çek.

Son arananlar:

• tayıg,
• qırışmaq,
• görgeç,
• flora,
• mərci,
• gerçekten,
• yolbaşçı,
• gijemek,
• durmaq,
• nəzər,
• kolorit,
• edişmek,
• teslis,
• dohtur,
• ogle,
• archaeology,
• göçeri,
• konser,
• soxuşdurmaq,
• toro,
• zip,
• cügen