cügen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cügen

dizgin, gem (at için). Arba ~: araba dizgini, koşum dizgini, ~ salmak: gem kurmak, atnı ~in tart: atın dizginini çek.

Son arananlar:

• babat,
• sudurgu,
• estetika,
• tırtaklamak,
• tirleme,
• turşaşirin,
• parh,
• bakirlik,
• deñ,
• Öçmez,
• adhesive,
• tölevsiz,
• çuğundur,
• şomu,
• tüýnük,
• zelelkeş,
• Belgilemek,
• hippo,
• açkılamak,
• yalıg,
• mortality,
• cügen