cügen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cügen

dizgin, gem (at için). Arba ~: araba dizgini, koşum dizgini, ~ salmak: gem kurmak, atnı ~in tart: atın dizginini çek.

Son arananlar:

• uğraşma,
• immediacy,
• cuzi,
• place,
• gadam,
• basımçala,
• tedium,
• balak,
• köktüü,
• yarak,
• havun,
• Kormoq,
• tığ,
• sota,
• agtarma,
• dambulxo,
• korugçı,
• qohumluq,
• ulduz,
• üsön,
• unpractised,
• cügen