ketiv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ketiv
gitme, geçme, düşme.
Son arananlar:
- garbak,
- ýyrşarmak,
- kılamık,
- toj,
- tüzlük,
- öyrənmək,
- DEFTER,
- Teftiş,
- yutukmak,
- məxfilik,
- şehriye,
- qabaqcıl,
- ok,
- çümmük,
- üzela,
- gömük,
- Əvam,
- ibretli,
- kadan,
- ism,
- ear,
- ketiv