emenişmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

emenişmek

işl. Birnäçe bolup emenip durmak, iýilýän, içilýän bir zatdan hantama boluşmak.

Son arananlar:

• taqq,
• başkalar,
• Ukde,
• məliklik,
• artuu,
• tijenmek,
• Kapral,
• çert,
• ıslanmak,
• yorgunluk,
• tiksinmek,
• érighuch,
• tonna,
• temellendirmek,
• Yaşuk,
• kamzul,
• elçile,
• jondor,
• zuvalalamoq,
• İkiz,
• Aksıl,
• emenişmek