emenişmek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

emenişmek

işl. Birnäçe bolup emenip durmak, iýilýän, içilýän bir zatdan hantama boluşmak.

Son arananlar:

• inkâr,
• Morq,
• dinamika,
• tik,
• olganda,
• çaparaqlamaq,
• kapmak,
• Binbaşı,
• yarıtmazlıq,
• haşere,
• Ogriq,
• maç,
• örtmek,
• chagh,
• nizo,
• haşiye,
• internal,
• legacy,
• cütləşdirmək,
• karıncalanmak,
• deydi,
• emenişmek