kes-kelläm

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kes-kelläm

[kes-kellä:m], syp. Düýpden, asla, bütinleýin, çürt-kesik. Gylyç bir ýana eňňit edenden soň, ony kes-kelläm gaýtaryp bolmaýany onuň gözüniň öňüne geldi (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• ağırbaşlı,
• Nöwet,
• sinodik,
• kaleidoscope,
• utuk,
• ullaymak,
• adamcıl,
• geleğen,
• Sungur,
• duruk,
• aydınlatıcı,
• qamət,
• Ayna,
• azğınlıq,
• bür,
• ögretmek,
• Küye,
• Idegli,
• aýgytlaýjy,
• paydarpay,
• yavınc,
• kes-kelläm