kes-kelläm

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kes-kelläm

[kes-kellä:m], syp. Düýpden, asla, bütinleýin, çürt-kesik. Gylyç bir ýana eňňit edenden soň, ony kes-kelläm gaýtaryp bolmaýany onuň gözüniň öňüne geldi (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• Uçlanmak,
• arındırmak,
• üzgüçü,
• erkak,
• afsona,
• dəzgah,
• atıır,
• yoruksiz,
• inamorata,
• Cılı,
• Sahra,
• Payız,
• səmənd,
• Milletvekili,
• arzaçy,
• Müfəttiş,
• tılı,
• Teatr,
• olan,
• içki,
• necessarily,
• kes-kelläm