kersen

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kersen

at. Agaçdan içi köwlüp ýasalan, hamyr ýugrulýan sekirtmeksiz uly gap. Daşardan uly kersenler bilen nahar çekýärler (N. Jumaýew). Tawusyň ejesi ullakan gök syrçaly küýzeden kersene çal guýdy (N. Baýramow).

Son arananlar:

• qaxac,
• türetici,
• Şey,
• qılquyruq,
• adrış,
• çulğav,
• Deprenme,
• äwme,
• navel,
• dəyə,
• taban,
• gullukçy,
• hallaç,
• opuz,
• Pəri,
• kaçamak,
• tentene,
• süpük,
• heyran,
• intriga,
• bılır,
• kersen