çulğav
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
çulğav
sarma, bürüme, dolama; serme, uzatma.
Son arananlar:
- elüü,
- Oshirmoq,
- əsirgənmək,
- rişələnmək,
- BOY,
- turpa,
- mürçemiýan,
- qistatmaq,
- uyumculluk,
- name,
- nazar,
- tiymaq,
- woodcutter,
- decimal,
- səltənət,
- əşrəfi,
- kıyıklanuv,
- rasyonel,
- salıncak,
- Ziyarət,
- bürkes,
- çulğav