kenef

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

kenef

[Köken: Arapça] Ayakyolu

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

kenef

1) Yüz numara. 2) Pis kişi. Ağzı pis kişi.

Son arananlar:

• ladleful,
• katıra,
• pahmu,
• tapşurmak,
• packthread,
• zexme,
• talkalat,
• törecilik,
• güvenlik,
• mañılay,
• akılcı,
• nankor,
• Arabic,
• şeker,
• suspended,
• dayılı,
• zay,
• boduk,
• yüzlemek,
• seke,
• kılgan,
• kenef