kenef

Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)

kenef

[Köken: Arapça] Ayakyolu

Uşak Ağzı Sözlüğü (Sunucu, 2001)

kenef

1) Yüz numara. 2) Pis kişi. Ağzı pis kişi.

Son arananlar:

• illüstrativ,
• yetkidek,
• orqa,
• sugar,
• dolmuş,
• producer,
• dilaram,
• tarlatmak,
• axir,
• impartial,
• sonet,
• amma,
• prefecture,
• birhili,
• yotturmak,
• Tenkit,
• whipping,
• totuq,
• zarra,
• quyi,
• çəmən,
• kenef