dayılı

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

dayılı

sif.
1. Dayısı olan.
2. məc. dan. Havadarı, himayəçisi, tərəfdarı olan (adətən mənfi mənada).

Son arananlar:

• tagzym,
• ustabaşı,
• garalyk,
• asılıv,
• tr,
• köziche,
• kuyruklu,
• awul,
• omurdan,
• tugatmoq,
• küçala,
• bülöö,
• tirkimek,
• Keçəl,
• öndürme,
• STORE,
• ör,
• shelter,
• uyqu,
• vasl,
• enerji,
• dayılı