dayılı

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

dayılı

sif.
1. Dayısı olan.
2. məc. dan. Havadarı, himayəçisi, tərəfdarı olan (adətən mənfi mənada).

Son arananlar:

• yolutmak,
• ýaltanmak,
• seravj,
• fore,
• kıyğaç,
• çəkil,
• kağacuu,
• imperiýa,
• fanilik,
• qerz,
• kasım,
• Ters,
• ruchka,
• cilalamaq,
• şahane,
• kozgalımsızlık,
• birikarol,
• levha,
• oorduk,
• accuse,
• torpaqarası,
• dayılı