kemançy

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kemançy

[kema:nçy], at. Keman atmaga türgen adam; ýaý atyjy, ýaýçy.

Son arananlar:

• çetir,
• bindirim,
• yetersizlik,
• üfunət,
• phase,
• Tic,
• qida,
• aşık,
• ehrom,
• sagir,
• scale,
• zurna,
• Şir,
• tanışlıq,
• tənbeh,
• Qatar,
• gurrukgurruk,
• geçirişmek,
• aray,
• Cemaat,
• Ece,
• kemançy