keldeçi
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
keldeçi
gelici, gelen·I, 24
Son arananlar:
- kemiyet,
- vahşi,
- dulus,
- self,
- opichmoq,
- gön-,
- tolgunma,
- artifisyel,
- koklamak,
- orijinal,
- comment,
- fete,
- glim,
- günçıxan,
- ýerküme,
- israf,
- buzukçuluk,
- gusuk,
- gaýdyrmak,
- mülahizə,
- Oxur,
- keldeçi