orijinal
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
orijinal
[Köken: Fransızca] Özünlük, Özoluşlu, Dip göçürme
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
orijinal
1. с. оригиналь. 2. и. оригинал
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
orijinal
Türkiye Türkçesi: orijinal
Azerbaycan Türkçesi: orijinal
Başkurt Türkçesi: töp nösⱨä original'
Kazak Türkçesi: tüp nuska tüp nuskalık
Kırgız Türkçesi: tüp nuska
Özbek Türkçesi: äsl nüⱨa àriginäl
Tatar Türkçesi: töp nösⱨä original'
Türkmen Türkçesi: asıl nusğa original
Uygur Türkçesi: äsil nusⱨä
Rusça: original
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
orijinal
[yun.]
1. is. Bir yazının, şəklin və s.-nin əsli (surət qarşılığı). Portretin orijinalı. Kitabın orijinalı. // Başqa dilə tərcümə üçün əsas olan mətn, başqa dilə tərcümə olunan mətnin əsli. Tərcümənin orijinala yaxınlığı. // Mətbəədə yığılan, yaxud kompyuterdə yazılan mətnin əlyazısı. Orijinalla tutuşdurub yoxlamaq.
2. sif. Bir şeyin – yazının, şəklin və s.-nin əsli olan, surəti olmayan. Sikkələrin orijinal nüsxəsi.
3. sif. Müstəqil yaradıcılıq məhsulu olan, başqalarından götürülməyən, başqasına təqlidən yaradılmayan, tərcümə olmayan. Orijinal əsər.
4. sif. Başqalarına oxşamayan, təqlidçilikdən uzaq olan, ancaq özünə məxsus olan. Orijinal talant. // Qeyri-adi, qəribə. Orijinal adam.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
orijinal
əsl, həqiqi, təkrarsız, bənzərsiz
{asıl, hakiki, tekrarsız, benzersiz}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
orijinal
özgün