kekil

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kekil

at. 1. ser. Käkil. 2. Adam ady.

Son arananlar:

• tışlık,
• kernaý,
• bəzmək,
• Öl,
• mobilization,
• pifos,
• pretend,
• Məhzər,
• kireç,
• ciddi,
• topurak,
• as...,
• öwürme,
• üretici,
• intermedia,
• horlav,
• əkszərbə,
• ses,
• koluşmak,
• cadde,
• otomatik,
• kekil