kekil

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kekil

at. 1. ser. Käkil. 2. Adam ady.

Son arananlar:

• depresyon,
• urunçuk,
• çadır,
• eregiş,
• yerlemek,
• tamur,
• unlikely,
• adax,
• tolqin,
• barylmak,
• şaşakalmak,
• otqindi,
• konteyner,
• küdurət,
• küşgürme,
• ascetic,
• breast,
• Torku,
• kopal,
• Sözbəsöz,
• yavayava,
• kekil