kañğı

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kañğı

I: kañğı baş yahut başı kañğı: yarı aklını kaybeden; yarı deliren; şaşalıyan.


II= kañkı.

Son arananlar:

• kasnak,
• usuz,
• süsňeme,
• strategy,
• beklemek,
• competitor,
• dööt,
• qilvirlik,
• kərkə,
• savol,
• həmin,
• scrupulous,
• şı'r,
• Cəbhə,
• üyük,
• Seyid,
• qaramaq,
• gögen,
• galtakmola,
• ötüg,
• seley,
• kañğı